Owadan gelin

Owadan gelin

Eýran, Turan, arap, ajam ilinde

Görmedim seniň deý owadan gelin.

Jahan ragnasynda, bagyň gülünde

Bolmaz özüň kimin gül beden gelin.

Gözleseň, jan alar gara gözleriň,

Ölini direlder şirin sözleriň,

Alma ýaňaklaryň, güler ýüzleriň,

Şirindir lebleriň miweden, gelin!

Gara üzüm sen, şerbet bilen ýutmaga,

Takat bermez, köňül üzüp gitmäge,

Duzak gurup, aşyklary tutmaga,

Zülpün başdan-aýak tor eden gelin.

Bizi bilbil eýläp, özün gul eýläp,

Näz odundan istihanym kül eýläp,

Saçlaryn boýnuna selasyl eýläp,

Söz balyndan bagrym suw eden gelin...

Kamatyň gubudyr, goýnuňda nardyr,

Gerdeniň dutardyr, zülpleriň tardyr,

Jemalyň görmäge gözlerim zardyr,

Görsem gül ýuzüňi, sabadan, gelin!

Men aşyk men, aşyk sözün beslär men,

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Seniň didaryňy hakdan islär men,

Salma ýoluň ertir-sabadan, gelin.

Nepes diýer, aşnalygym ýat olmaz,

Bir görmesem, hergiz köňlüm şat olmaz.

Ýer ýüzünde sen deý perizat olmaz,

Meger ýere düşdüň howadan, gelin!

Türkmen şahyry: Mollanepes ملانپس